ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΓΙΑΝΝΗ ΜΠΟΥΤΑΡΗ ΓΙΑ ΤΟ GAY PRIDE

Γράφουν φοιτητές του Τμήματος Ποιμαντικής & Κοινωνικής Θεολογίας του Α.Π.Θ.

«Ορθόδοξο μήνυμα» προς δύο πρόσωπα υψηλά ιστάμενα στην πόλη της Θεσσαλονίκης στείλαμε μέσω επιστολών μας φοιτητές της Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ. που αντιδρούμε στο επικείμενο Gay Pride που πρόκειται να διενεργηθεί στις 19-20 Ιουνίου στην Θεσσαλονίκη. Το ένα πρόσωπο είναι ο Παναγιώτατος Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης κ.κ. Άνθιμος στον οποίο δηλώνουμε συμμερισμό και συμπαράσταση στους αγώνες του πάνω στο θέμα της ομοφυλοφιλίας. Το άλλο πρόσωπο είναι ο Δήμαρχος Θεσσαλονίκης κ. Γιάννης Μπουτάρης που διοργανώνει αυτό το Φεστιβάλ και από τον οποίο ζητάμε ανάληψη ευθυνών και πρωτοβουλιών ώστε να σταματήσει αυτήν την πνευματική-ηθική-αξιακή κατρακύλα που βιώνουμε.

Η παρακάτω δεύτερη επιστολή απευθύνεται προς τον Δήμαρχο Θεσσαλονίκης και είναι ανοικτή:

«Προς τον αξιότιμο Δήμαρχο Θεσσαλονίκης κ. Γιάννη Μπουτάρη.

Με αφορμή την διεξαγωγή του 4ου Thessaloniki Pride – Φεστιβάλ Υπερηφάνειας.

Πόση «υπερηφάνεια» μπορούμε να αισθανόμαστε όταν στην πόλη της Θεσσαλονίκης διενεργείται η ειδεχθής αυτή εκδήλωση; Με την παρούσα επιστολή σας εκφράζουμε την αγανάκτησή μας τόσο για την διοργάνωση αυτού του Φεστιβάλ όσο και για την διενέργειά της στην πόλη της Θεσσαλονίκης.

Η Θεσσαλονίκη είναι μία πόλη με μακραίωνη ιστορία, ζωντανό πολιτισμό και με έντονη ελληνική και χριστιανική χροιά. Αυτή η πόλη εξέθρεψε προσωπικότητες παγκοσμίου βεληνεκούς, αποτελεί κοιτίδα του Μακεδονικού Ελληνισμού και σφράγισε με την ιστορική της πορεία γεγονότα και εξελίξεις.

Είμαστε φοιτητές της Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ. που ήρθαμε από διάφορα μέρη της Πατρίδας μας για να σπουδάσουμε και να αξιοποιήσουμε τις υγιείς δυνατότητες που μας παρέχει αυτή η πόλη κατά «μέτρον άριστον». Λυπούμαστε και πονούμε για τον υποβιβασμό της και για την πνευματική-ηθική-αξιακή κατάπτωση στην οποία σέρνεται. Στο Φεστιβάλ κύριο και πρωταγωνιστικό ρόλο διαδραματίζουν οι ομοφυλόφιλοι, είτε άνδρες, είτε γυναίκες. Φέτος το σύνθημα του 4ου Pride είναι: «Δικαιούμαι – Απαιτώ γάμο, όνομα, σεβασμό». Καλό είναι να πάρουμε τα πράγματα με την σειρά αναφέροντας αρχικά την γνώμη των ειδικών.

Η ομοφυλοφιλία είναι μία διαστροφή ιατρικώς διαπιστωμένη. Είναι μία πράξη εναντίον της φύσης και των νόμων της! Όσο πάμε αντίθετα στην φύση, τόσο χειρότερα για εμάς!  «Η ομοφυλοφιλία αποτελεί ένα σοβαρό ιατροκοινωνικό πρόβλημα» κατά τον καθηγητή ιατροδικαστικής Δ. Ψαρούλη (βιβλίο «Ιατροδικαστική») και «θεωρείται η πιο πολύμορφη παρέκκλιση της σεξουαλικής έκφρασης του ατόμου» κατά τον καθηγητή ιατροδικαστικής Αν. Κουτσελίδη (βιβλίο «Ιατροδικαστική»).

Εν τούτοις οι ομοφυλόφιλοι υποστηρίζουν ότι η ομοφυλοφιλία είναι μία πραγματικότητα. Βεβαίως και είναι πραγματικότητα. Και η κλοπή είναι μία πραγματικότητα όπως και ο βιασμός και η δολοφονία και η απάτη. Αυτό τι σημαίνει κ. Δήμαρχε; Επειδή είναι πραγματικότητες θα τα αναγνωρίσουμε; Θα τα δικαιώσουμε; Η θα τα κρίνουμε, θα τα αξιολογήσουμε και αναλόγως ή θα τα δεχθούμε ή θα τα καταδικάσουμε;

Επίσης οι ομοφυλόφιλοι μιλούν για «δικαιώματα», «σεβασμό στην διαφορετικότητα», «διαφορετική σεξουαλική επιλογή» και προσπαθούν να περάσουν την εντύπωση ότι εμείς που υποστηρίζουμε την ομαλή λειτουργία της φύσης είμαστε «ρατσιστές», «μισαλλόδοξοι», «αναχρονιστές που εκπροσωπούμε το παλιό, το ξεπερασμένο, το φασιστικό». Δυστυχώς τα ΜΜΕ, καθοδηγούμενα, παραποιούν την πραγματικότητα και διαμορφώνουν την κοινή γνώμη αντί να την εκφράζουν. Εκπομπές που μας καλλιεργούν και μας ευαισθητοποιούν δήθεν απέναντι στις «σεξουαλικές μειονότητες», τηλεοπτικά σήριαλ που παρουσιάζουν τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια ως κάτι το φυσιολογικό και το συνηθισμένο. Αυτό δεν είναι σεβασμός στην διαφορετικότητα και στην αξιοπρέπεια του ατόμου, ούτε ελευθερία επιλογής σεξουαλικού προσανατολισμού αλλά υποβιβασμός του ανθρωπίνου προσώπου και παρά φύσιν ασέλγεια.

«Δικαιούμαι – Απαιτώ γάμο, όνομα, σεβασμό». Σύμφωνα με το άρθρο 21, παράγραφος 1 του ισχύοντος Συντάγματος προβλέπεται ότι «η οικογένεια είναι το θεμέλιο της συντήρησης και της προαγωγής του Έθνους». Πως θα συντηρηθεί και θα προαχθεί το Έθνος από «γάμο» ατόμων του ιδίου φύλου; Μπορεί από το 1951 να έχουν αποποινικοποιηθεί οι (ανδρικές) ομοφυλοφιλικές σχέσεις, αλλά δεν παύουν να συνιστούν «παρά φύσιν ασέλγεια» σύμφωνα με το άρθρο 347 του Π.Κ. η οποία τιμωρείται με ποινή τρίμηνης φυλάκισης. Επίσης η απόφαση 700/1980 του Αρείου Πάγου χαρακτηρίζει την ομοφυλοφιλία «πάθος παρά φύσιν» και «ανώμαλον σεξουαλικόν προσανατολισμόν». Ας σημειωθεί πως ο πρώτος που θέσπισε «γάμο» ομοφυλοφίλων ήταν ο παράφρονας Ρωμαίος αυτοκράτορας Νέρων ο οποίος και τέλεσε τέτοιου είδους «γάμους» (Κάσιος Δίων, «Ρωμαική Ιστορία»). Αυτό είναι πρόοδος; Αυτό είναι διαφορετικότητα; Αντίθετα είναι αναβίωση των σχιζοειδών παραλογισμών του Νέρωνα!

Απαιτούν σεβασμό. Δεν είμαστε εδώ για να κατακρίνουμε, ούτε να στιγματίσουμε, ούτε να ρίξουμε σε «καμία πυρά» τους ομοφυλοφίλους. Μισούμε την ομοφυλοφιλία και την καταδικάζουμε ως πράξη. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι δεν σεβόμαστε τους ομοφυλοφίλους ως ανθρώπινα πρόσωπα. Μπορούν στην προσωπική τους ζωή να κάνουν ότι θέλουν-δικαίωμά τους. Όμως αυτήν την διαστροφή να μην την εκδηλώνουν προς το κοινωνικό σύνολο και να μην προσπαθούν να την επιβάλλουν ως κάτι το φυσιολογικό, το σωστό, το λογικό. Κάθε άλλο!!! Η Ελλάδα είναι μία Ορθόδοξη χώρα. Έχει συγκεκριμένες παραδόσεις, αρχές, αξίες, ήθη, έθιμα και ιδανικά. Η προβολή της ομοφυλοφιλίας δημόσια προσβάλλει την δημόσια αιδώ και την θρησκευτική μας συνείδηση, εκπέμπει προς τους νέους μηνύματα ανώμαλης σεξουαλικής συμπεριφοράς και οδηγεί τις κοινωνίες σε παρακμή, ηθική διαφθορά και σήψη.

Επίσης, στην αρχαία Ελλάδα, που την θεωρούν κοιτίδα ανάπτυξης της ομοφυλοφιλίας, ήταν μεν υπαρκτή η ομοφυλοφιλία, αλλά κατά κανένα τρόπο αποδεκτή, καθώς οι ομοφυλόφιλοι ήταν κοινωνικά απορριπτέοι, πολιτικά, δικαστικά και θρησκευτικά αποκλεισμένοι σύμφωνα με την νομοθεσία του Σόλωνα και ζούσαν στο κοινωνικό περιθώριο.

Η χριστιανική διδασκαλία και γραμματεία τονίζει πως η ομοφυλοφιλία είναι ένας δρόμος που δεν οδηγεί στον Θεό, δεν ολοκληρώνει τον άνθρωπο ως πρόσωπο μοναδικό και ανεπανάληπτο, ως κοινωνικό όν και τον απομακρύνει από τον δρόμο της σωτηρίας. Μάλιστα οι ιεροί Πατέρες την χαρακτηρίζουν ως θανάσιμο και ακάθαρτο αμάρτημα, ως προσβολή της ζωής και παρά φύσιν διαστροφή. Η Εκκλησία αποδέχεται κάθε άνθρωπο και δεν απορρίπτει κανέναν. Το ίδιο ισχύει και για τους ομοφυλόφιλους. Όλοι μας όμως, ως μέλη της Εκκλησίας, επειδή τους σεβόμαστε, ενδιαφερόμαστε πραγματικά γι΄ αυτούς. Ας αναγνωρίσουν το πάθος τους, ας αλλάξουν τρόπο σκέψης και ζωής, ας πάρουν την γενναία απόφαση να αγωνιστούν μ΄ όλες τους τις δυνάμεις ώστε να αποτινάξουν αυτό το πάθος από πάνω τους. Όλοι τον κακό εαυτό μας, τα πάθη, τις αδυναμίες, τις φοβίες και τις κακίες μας πολεμούμε.

Κύριε Δήμαρχε, είστε πολιτικός ταγός αυτής της πόλης. Απευθυνόμαστε λοιπόν σ΄ εσάς έχοντας έσχατη ελπίδα ανάσχεσης στην κατρακύλα που βιώνουμε. Έχετε τεράστια ευθύνη καθώς όχι μόνο ανεχθήκατε αλλά και ενθαρρύνατε τέτοιες ελεεινές πρωτοβουλίες που υποβαθμίζουν την πόλη και τον άνθρωπο. Δεν μπορείτε να αγνοείτε την φωνή χιλιάδων Ελλήνων πολιτών που θέλουν την περιφρούρηση των χρηστών ηθών και ανησυχούν για την κατάσταση και την τροπή των πραγμάτων καθώς και για τον εκτροχιασμό από την φυσιολογική πορεία. Ως Δήμαρχος καλείσθε την ιστορία και την κληρονομιά της Θεσσαλονίκης να την υπερασπισθείτε!

Δεν είναι επιστολή μίσους ή μισαλλοδοξίας αλλά επιστολή προβληματισμού και ανησυχίας. Ανησυχούμε έντονα σε ποια κοινωνία θα κληθούμε να ζήσουμε, πως θα δημιουργήσουμε οικογένειες αλλά πιο πολύ ανησυχούμε και λυπόμαστε τα παιδιά μας, τις επόμενες γενιές.

Λάβετέ το πάρα πολύ σοβαρά υπ΄ όψιν!!!»