ΜΗΝΥΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ: Κυριακή Ζ' Ματθαίου

Του Διακόνου Θεοδώρου Χατζηευστρατίου, της Ιεράς Μητροπόλεως Σερβίων και Κοζάνης.

    Όταν ο Ιησούς Χριστός έδωσε το φως στους δύο τυφλούς, δεν ήταν μόνο το άγγιγμα του θεϊκού Του χεριού και ο παντοδύναμός Του λόγος που έκαναν το θαύμα αλλά και η πίστη εκείνη των δύο ανθρώπων. Ο Χριστός πριν κάνει το θαύμα τους ρώτησε' «Πιστεύετε πως μπορώ εγώ να κάνω αυτό που μου ζητάτε». Και εκείνοι χωρίς κανένα δισταγμό του είπαν• «το πιστεύουμε, Κύριε».

    Για να γίνει ένα θαύμα χρειάζονται δύο πράγματα: η πίστη του ανθρώπου και η δύναμη του Θεού. Χωρίς πίστη δεν γίνεται τίποτα και με την πίστη γίνονται τα πάντα. Πίστη σημαίνει να είσαι αφοσιωμένος, το μυαλό κι η καρδιά σου κι η ψυχή σου, στον Θεό και να αισθάνεσαι και να καταλαβαίνεις τον εαυτό σου στεριωμένο καλά πάνω σε αυτή την πέτρα της πίστεως, έτσι ώστε να μην μπορεί να σε κουνήσει και να σαλέψει τίποτα σε τρικυμισμένη θάλασσα του βίου.

    Πίστη και προσευχή χρειάζεται. Να θυμηθούμε εκείνους τους δύο τυφλούς που πήγαιναν πίσω από τον Ιησού Χριστό, του φώναζαν και τον παρακαλούσαν• «λυπήσου μας και κάνε και σ' εμάς το έλεος». Αυτό που έκαναν και αυτά που έλεγαν είναι προσευχή. Προσευχή για να μας φωτίσει το σκοτάδι της πνευματικής τυφλότητας και πίστη για να διατηρείται πάντοτε ζωντανή η σχέση του ανθρώπου με τον Θεό.

ΜΗΝΥΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ: Κυριακή ΣΤ' Ματθαίου

Του Διακόνου Θεοδώρου Χατζηευστρατίου, της Ιεράς Μητροπόλεως Σερβίων και Κοζάνης.

    Ο Χριστός στην Καπερναούμ θεραπεύει έναν παραλυτικό. Παραλυτικοί στην πίστη είμαστε όλοι μας, γιατί τόσο την πνευματική ζωή δεν παίρνουμε στα σοβαρά, ούτε τον Θεό υπολογίζουμε. Τέσσερις φίλοι τον σηκώνουν. Τέσσερις φίλοι (κατά τον Άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά) σηκώνουν κι εμάς από την πνευματική μας παραλυσία: η ταπείνωση-αυτομεμψία, η εξομολόγηση σε πνευματικό πατέρα, η απόφαση για διαζύγιο από την αμαρτία και η προσευχή.

    Ρίζα του προβλήματος είναι η αμαρτία. Η αμαρτία είναι η μεγάλη τραγωδία του ανθρώπου. Είναι η αστοχία του, η αποτυχία του, η πτώση στο λάθος, η επιμονή στο εγώ του. Η αμαρτία έρχεται πάντα τόσο γλυκά για να σε υποκύψει, να σε δεσμεύσει και να σε "παραλύσει", ώστε και την ελπίδα σου να χάσεις και σε απόγνωση να έρθεις.

    Μόνο ο Θεός μπορεί να σε σώσει αν Του φωνάξεις και Του δεηθείς. Ο Χριστός πρώτα συγχωρεί τις αμαρτίες και με αυτόν τον τρόπο χαρίζει την ίαση, την θεραπεία. Η συγχώρεση και η ίαση δίνεται σε εμάς μέσα από τον διαρκή αγώνα της μετανοίας και από την Θεία Κοινωνία, από την ένωσή μας με τον Θεό. Σ' αυτήν την θεία πρόσκληση θεραπείας, όταν όλα γύρω σου σε πνίγουν από "παραλυσία" στο κακό και κύλισμα στο εγώ, δεν λες όχι...

ΜΗΝΥΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ: Κυριακή Πατέρων Δ΄ Οικουμενικής Συνόδου

Του Διακόνου Θεοδώρου Χατζηευστρατίου, της Ιεράς Μητροπόλεως Σερβίων και Κοζάνης.

    Κάθε φορά που ο Χριστός απευθύνεται στους μαθητές Του, απευθύνεται σε όλους εμάς που είμαστε τα μέλη του Σώματός του, της Εκκλησίας. «Εσείς είσαστε το φως του κόσμου». Η αποστολή μας στον κόσμο είναι να είμαστε φως ώστε «να λάμψει το δικό μας φως μπροστά στους ανθρώπους για να δουν τα καλά μας έργα και να δοξάσουν τον Πατέρα μας που είναι στους ουρανούς».

    Ο Χριστός μας καλεί να μιλήσουμε με το παράδειγμά μας διότι το καλό παράδειγμα διδάσκει καλύτερα από το καλύτερο κήρυγμα! Η ορθόδοξη πίστη μας δεν είναι κήρυγμα και μάθημα σε θεωρίες και σε ανθρώπινα λόγια, είναι ο λόγος του Θεού, ζωντανός ο ίδιος και ζωντανεμένος στον βίο του Χριστού και των Αγίων.

    Αυτό έκαναν οι 630 Πατέρες της Εκκλησίας της Δ' Οικουμενικής Συνόδου, των οποίων την μνήμη εορτάζουμε σήμερα. Δεν κατήργησαν από την ζωή της Εκκλησίας, από όσα μας παρέδωσε ο Χριστός «ούτε ένα γιώτα ή μία γραμμή» αλλά έγιναν για όλους μας παράδειγμα φωτός. Μέσα σε αυτήν την εμπειρία της Εκκλησίας ζούμε και εμείς: Γινόμαστε φως όταν κατοικήσει μέσα μας ο Θεός.