ΜΗΝΥΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ: Κυριακή ΣΤ' Ματθαίου

Του Διακόνου Θεοδώρου Χατζηευστρατίου, της Ιεράς Μητροπόλεως Σερβίων και Κοζάνης.

    Ο Χριστός στην Καπερναούμ θεραπεύει έναν παραλυτικό. Παραλυτικοί στην πίστη είμαστε όλοι μας, γιατί τόσο την πνευματική ζωή δεν παίρνουμε στα σοβαρά, ούτε τον Θεό υπολογίζουμε. Τέσσερις φίλοι τον σηκώνουν. Τέσσερις φίλοι (κατά τον Άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά) σηκώνουν κι εμάς από την πνευματική μας παραλυσία: η ταπείνωση-αυτομεμψία, η εξομολόγηση σε πνευματικό πατέρα, η απόφαση για διαζύγιο από την αμαρτία και η προσευχή.

    Ρίζα του προβλήματος είναι η αμαρτία. Η αμαρτία είναι η μεγάλη τραγωδία του ανθρώπου. Είναι η αστοχία του, η αποτυχία του, η πτώση στο λάθος, η επιμονή στο εγώ του. Η αμαρτία έρχεται πάντα τόσο γλυκά για να σε υποκύψει, να σε δεσμεύσει και να σε "παραλύσει", ώστε και την ελπίδα σου να χάσεις και σε απόγνωση να έρθεις.

    Μόνο ο Θεός μπορεί να σε σώσει αν Του φωνάξεις και Του δεηθείς. Ο Χριστός πρώτα συγχωρεί τις αμαρτίες και με αυτόν τον τρόπο χαρίζει την ίαση, την θεραπεία. Η συγχώρεση και η ίαση δίνεται σε εμάς μέσα από τον διαρκή αγώνα της μετανοίας και από την Θεία Κοινωνία, από την ένωσή μας με τον Θεό. Σ' αυτήν την θεία πρόσκληση θεραπείας, όταν όλα γύρω σου σε πνίγουν από "παραλυσία" στο κακό και κύλισμα στο εγώ, δεν λες όχι...