ΜΗΝΥΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ: Κυριακή Θ' Λουκά

Του Διακόνου Θεοδώρου Χατζηευστρατίου, της Ιεράς Μητροπόλεως Σερβίων και Κοζάνης.

    Οι άνθρωποι αρέσκονται στο να κάνουν σχέδια, να συγκεντρώνουν πλούτη και υλικά αγαθά, να χτίζουν σπίτια, για να καλοπεράσουν τα υπόλοιπα χρόνια του βίου τους. Ποιος μας εγγυάται όμως την επόμενη ημέρα; Ποιος μας εξασφαλίζει περιουσίες, χρόνια, αγαθά; Ένας ξαφνικός θάνατος, μία ασθένεια, μία ανατροπή της τελευταίας στιγμής αλλάζουν όλο το σχέδιο που κανονίζουμε...

    Ο Μόνος που προνοεί και ξέρει να τα τακτοποιεί είναι ο Θεός. Ο Θεός, πριν μας δώσει κάτι, το εξετάζει από όλες τις πλευρές και έπειτα μας το δίνει. Εμείς όμως αγωνιούμε και θέλουμε να το τακτοποιήσουμε εμείς, έτσι όπως γνωρίζει ο εγωισμός μας. Και αυτό συμβαίνει επειδή νομίζουμε ότι μπορούμε να στηριχθούμε στις αδύναμες δικές μας δυνάμεις, και όχι στον αόρατο Θεό. Αλλά μία τέτοια εμπιστοσύνη προϋποθέτει σχέση, δηλαδή πίστη και θείο έρωτα.

    Σε κάθε άνθρωπο που θησαυρίζει για τον εαυτό του και δεν πλουτίζει στον Θεό, δηλαδή δεν επενδύει στην χάρη και στην Πρόνοια του Θεού, η παραβολή του άφρονος πλουσίου θα του υπενθυμίζει ότι ο χρόνος του βίου μας είναι τόσο λίγος και πολύτιμος, που δεν μπορεί να ξοδεύεται σε σπατάλες και προγραμματισμούς του εγώ. Αυτός ο χρόνος γεμίζει, όταν διαμερίζεται σε κάθε άνθρωπο και δαπανάται σε κάθε έκφανση της αγάπης!

ΜΗΝΥΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ: Κυριακή Η' Λουκά

Του Διακόνου Θεοδώρου Χατζηευστρατίου, της Ιεράς Μητροπόλεως Σερβίων και Κοζάνης.

    Στα τραύματα που μας προκαλεί ο διάβολος και η αμαρτία και μας εγκαταλείπει ανυπεράσπιστο μέσα στην μοναξιά του κόσμου, έρχεται ο Χριστός, ο οποίος γίνεται πλησίον, και του χαρίζει το έλεος Του. Επιχέει στις πληγές του λάδι και οίνο, δηλαδή την Χάρη και την Αγάπη Του, τον πηγαίνει στο πανδοχείο, δηλαδή την Εκκλησία Του, που εκεί βρίσκει την θεραπεία, και μάλιστα αναλαμβάνει όλα τα "έξοδα της θεραπείας" ο ίδιος ο Χριστός. Και αυτή η πληρωμή είναι ότι προσλαμβάνει τον άνθρωπο, σηκώνει τις αμαρτίες του, σταυρώνεται, ανασταίνεται και τον σώζει!!

    Η παραβολή του Καλού Σαμαρείτη είναι μία από τις παραβολές της κατεξοχήν έμπρακτης αγάπης. Της αγάπης που δεν γνωρίζει όρια. Της αγάπης που δεν παραμένει στα στενά όρια ενός έθνους. Της αγάπης που δεν περιορίζεται μόνο σε μεγαλοστομίες, έστω και ιερατικές και φιλανθρωπικές. Της αγάπης που δεν παραμένει μόνο λόγος και δεν μεταβάλλεται σε πράξη. Όποιος αγαπά μόνο τους φίλους του, τους ομοθρήσκους του, τους δικούς του, φέρεται ανθρώπινα!

    Η αγάπη είναι μια προσωπική συνάντηση με τον πάσχοντα, με τον πτωχό, με τον δυστυχισμένο. Η προσωπική αυτή συνάντηση σημαίνει ίσως απώλεια πολύτιμου χρόνου, καθυστέρηση από τις ιδιωτικές μας υποθέσεις, αναβολή κάποιου ταξιδιού μας, παραίτηση από πράγματα που δικαιωματικά μας ανήκουν. Όποιος δεν γνωρίζει αυτούς τους φραγμούς, φέρεται θεϊκά, κατά το πρότυπο του Θεού που είναι η αγάπη. 

ΜΗΝΥΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ: Κυριακή Ζ' Λουκά

Του Διακόνου Θεοδώρου Χατζηευστρατίου, της Ιεράς Μητροπόλεως Σερβίων και Κοζάνης.

    Τίποτε άλλο δεν χρειάζεται τόσο όσο η καλή προαίρεση, η πίστη και η προσπάθεια! Πόσοι μιλάμε στον Ιησού Χριστό, αλλά πόσοι ακουγόμαστε; Όταν μιλάμε στον Θεό, μιλάμε με πίστη και αφοσίωση. Με τέτοια πίστη και αφοσίωση μίλησε η αιμορροούσα γυναίκα στον Ιησού Χριστό και θεραπεύτηκε.

    Βλέπουμε τον Ιησού Χριστό να κάνει δύο θεραπείες: θεραπεύει την αιμορροούσα και ανασταίνει την κόρη του αρχισυναγώγου. Ο Ιησούς Χριστός είναι ο γιατρός μας, ο μεγάλος και πρώτος μας γιατρός! Έχει δύο μοναδικά προσόντα ο γιατρός μας Ιησούς Χριστός: πρώτα μας αγαπάει όσο δεν το βάζει ο νους μας και ύστερα έχει την δύναμη να μπορεί τα πάντα.

    Δεν είναι μόνο ο γιατρός μας ο Χριστός, είναι και η ζωή μας. Η ανάσταση της κόρης του αρχισυναγώγου ας μας θυμήσει την δική μας ανάσταση. Την Ανάσταση από τα πάθη, την Ανάσταση για ζωή. Δεν υπάρχει κανένα όφελος να κάνουμε ότι μας λένε οι επιθυμίες μας και να νομίζουμε πως είμαστε γεροί και ζωντανοί, αλλά η ψυχή μας ουσιαστικά να είναι πεθαμένη. Και ο μόνος ο οποίος μπορεί να μας αναστήσει είναι ο Ιησούς Χριστός, επειδή αυτός είναι η Ζωή!!!