ΥΠΟΜΟΝΗ & ΑΓΧΟΣ

Γράφει φοιτητής του Τμήματος Ποιμαντικής & Κοινωνικής Θεολογίας του Α.Π.Θ.

«Ἐν τῇ ὑπομονῇ ὑμῶν κτήσασθε τάς ψυχάς ὑμῶν». Οι άνθρωποι πολλές φορές ανυπομονούμε, αγχωνόμαστε, βιαζόμαστε. Ο Χριστός όμως μας προτρέπει να οικοδομήσουμε στις ψυχές μας την υπομονή. Καμία αρετή δεν μπορεί να παραβληθεί με την υπομονή.
Η υπομονή εξασφαλίζει το καλύτερο αποτέλεσμα, αποτρέπει δυσαρέσκειες και σφάλματα, νουθετεί την σωφροσύνη, προτρέπει σε ώριμες σκέψεις, θεμελιώνει τις γενναίες πράξεις, φέρει στον άνθρωπο ηρεμία και ευτυχία και ενισχύει τον καθένα μας με αυτοπεποίθηση.
Το άγχος είναι η αδυναμία του ανθρώπου να εμπιστευτεί τον Θεό, συνεχής ενασχόληση με την αναποφασιστηκότητα και την μιζέρια, μία ψυχική κατάσταση που σε θολώνει και στο τέλος σε "σκοτώνει"... Εμείς δεν έχουμε παρά «Ἑαυτούς καί ἀλλήλους καί πᾶσαν τήν ζωήν ἡμῶν Χριστῷ τῷ Θεῷ παραθώμεθα»!
Η Θεία Πρόνοια εργάζεται για την σωτηρία μας. Και αυτό δεν είναι παραβίαση της θεόσδοτης ελευθερίας αλλά βοήθεια στον αγώνα του ανθρώπου γιατί ο Θεός θέλει «πάντας ἀνθρώπους σωθήναι».

Μην βιαζόμαστε! «Αἰτεῖτε, καὶ δοθήσεται ὑμῖν· ζητεῖτε, καὶ εὑρήσετε». Αλλά θέλει πίστη, προσευχή και υπομονή! «Αἰτεῖται τὴν χάριν, καὶ λαμβάνει τὸ δώρημα" αλλά "πρὸς τὸ συμφέρον τῆς αἰτήσεως»!

Θ.Χ.