ΜΕΤΕΩΡΙΣΜΟΣ

 Γράφει η Μαρία Γογούση, πτυχιούχος του Τμήματος Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας Α.Π.Θ.

Καθ' όλη την διάρκεια της ζωής του ο Χριστιανός παλεύει και αγωνίζεται για ένα πράγμα. Να σώσει την ψυχή του από την αμαρτία και τα πάθη. Είναι δύσκολος ο αγώνας και πολλές φορές μας φαίνεται ακατόρθωτο να φτάσουμε στην λύτρωση. Ας γίνουμε όμως πιο συγκεκριμένοι. Πως φτάνουμε την ψυχή μας στην λύτρωση; Πως την κάνουμε να ηρεμήσει από τα πάθη; Φυσικά μέσω της κοινωνίας μας με τον Θεό. Ένας τρόπος είναι η προσευχή που από την μια ακούγεται εύκολο αλλά ίσως είναι ο πιο δύσβατος δρόμος. Η ψυχή του ανθρώπου νοσεί γιατί νοσεί ο νους και ο λογισμός που πάντα στέκεται εμπόδιο την ώρα της προσευχής. Αυτό συμβαίνει γιατί η ψυχή κατά βάθος δεν θεωρεί την προσευχή ανάγκη αλλά καθήκον και βιάζεται να "ξεμπερδέψει".

Η δυσκολία αυτή του νου να συγκεντρωθεί και να αφιερώσει χρόνο στην κοινωνία με τον Θεό χαρακτηρίζεται ως μετεωρισμός της σκέψης. Είναι η στιγμή που ενώ η ψυχή ψάχνει να βρει την γαλήνη ο νους δεν την αφήνει. Είμαστε αδύναμοι μπροστά στον Χριστό μας από την αμαρτία που δεν μας αφήνει να τον δούμε κατάματα και να επικοινωνήσουμε μαζί του.

Ο σύγχρονος άνθρωπος κουράζει τον νου με τα καθημερινά βαρύ και κατά συνέπεια ο νους κουράζει την ψυχή. Για να μπει ο θεός στην ψυχή μας πρέπει να την βρει καθαρή, να την βρει σε προσευχή. Καθημερινός και ολημερίς αγών πρέπει να είναι η προσευχή. Χρειάζεται επιμονή και υπομονή μέχρι να μας ακούσει ο θεός. Άλλωστε είναι εντολή του «Μὴ μετεωρίζεσθε» αλλά «ἀδιαλείπτως προσεύχεσθε» (Α' Θεσ. 5. 17). Αυτό το φαινομενικά άκακο πάθος της ψυχής μας ο μετεωρισμός συμβαίνει γιατί ξεχνάμε ότι ο Θεός είναι πανταχού παρών και αόρατος ακροατής την ώρα της προσευχής και έτσι ο νους μετατίθεται από το ένα γεγονός στο άλλο απομακρύνοντας την ψυχή από τον Δημιουργό της.

Εν κατακλείδι, ο μετεωρισμός είναι άλλο ένα εμπόδιο του πονηρού στην προσπάθεια του να χαθεί η αξία της προσευχής. Εμείς έχουμε χρέος να προσευχόμαστε και να παλεύουμε εσωτερικά με τα πάθη και τις αμαρτίες μας. «Έτσι μόνο θα αξιωθούμε να μπούμε στην επίγεια άκτιστη Εκκλησία του Θεού. Γιατί από εδώ πρέπει να αρχίσουμε». (Άγιος Πορφύριος).