ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ

Γράφει φοιτητής του Τμήματος Ποιμαντικής & Κοινωνικής Θεολογίας του Α.Π.Θ.

«Ἀδιαλείπτως προσεύχεσθε». «Να προσεύχεσθε αδιάκοπα» ζητά ο Απόστολος Παύλος από τους χριστιανούς κάθε εποχής. Η προσευχή είναι επικοινωνία, συνομιλία, διάλογος του ανθρώπου με τον Θεό. Είναι το μέσο, με το οποίο δοξάζουμε τον Θεό. Μέσο, με το οποίο Τον ευχαριστούμε: γιατί μας δημιούργησε, γιατί μάς λύτρωσε από τον διάβολο και την αμαρτία διά του Μονογενούς Υιού Του και γιατί μάς χαρίζει καθημερινά τόσες και τόσες ευλογίες. Και μέσο, με το οποίο Τον παρακαλούμε, ζητώντας να συγχωρήσει τις αμαρτίες και τα σφάλματά μας και να μας δώσει κάθε υλικό και πνευματικό αγαθό. Και γι’ αυτό τρία είναι τα είδη της προσευχής: δοξολογία, ευχαριστία και αίτηση.

Η προσευχή δεν είναι κάτι που το θυμόμαστε στις δύσκολες ώρες, όταν έχουμε ανάγκη ή όταν υποφέρουμε. Προσευχόμαστε όχι μόνο όταν θέλουμε να ζητήσουμε κάτι από τον Θεό. Ο καθένας μας καταλαβαίνει την αναγκαιότητα, την δύναμη και την αξία της προσευχής, αν λάβει υπόψη του ότι και οι Άγιοι εργάσθηκαν για να αποκτήσουν την αρετή και κατόρθωσαν τα μεγάλα έργα και θαύματα με την προσευχή. Γι’ αυτό την είχαν ως κύριο έργο τους και θεωρούσαν μεγάλη ζημιά να την παραλείψουν ποτέ.

Η προσευχή απαιτεί αυτοσυγκέντρωση και αφοσίωση. Όταν προσευχόμαστε, παραμερίζουμε καθημερινές έγνοιες, βιοτικές φροντίδες, κάθε είδους περισπασμό. Προσηλώνουμε τον νου και την καρδιά μας: στο έργο της προσευχής, στα λόγια της προσευχής και στις ιερές έννοιες που περικλείουν τα λόγια της προσευχής. Όταν προσευχόμαστε, επιδιώκουμε να συναισθανόμαστε τι κάνουμε και τι λέμε. Να μην λέμε μηχανικά προσευχές, ψαλμούς και ύμνους αλλά το μυαλό να παραμένει αμέτοχο.

Μία προσευχή παρέδωσε ο Κύριος στους μαθητές Του και κατ΄ επέκτασιν σ΄ όλους εμάς που Τον πιστεύουμε. Το γνωστό σ΄ όλους μας «Πάτερ ημών» ή αλλιώς «Κυριακή Προσευχή».

«Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά Σου, ἐλθέτω ἡ Βασιλεία Σου, γενηθήτω τὸ θέλημά Σου, ὡς ἐν οὐρανῷ καὶ ἐπὶ τῆς γῆς, τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον δὸς ἡμῖν σήμερον, καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφελήματα ἡμῶν, ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν, καὶ μὴ εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν, ἀλλὰ ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ».

Η δύναμη της προσευχής είναι μεγάλη και είχε ζωντανά, χειροπιαστά αποτελέσματα. Από την εκπλήρωση μίας επιθυμίας μας μέχρι την ανάσταση ενός νεκρού, ενός κεκοιμημένου. Η προσευχή θεραπεύει, αυξάνει την πίστη, ενδυναμώνει και θωρακίζει τον εαυτό μας, βοηθά τους συνανθρώπους μας, μέχρι και νεκρούς ανασταίνει. Και εμείς «ἀδιαλείπτως» ας προσευχόμαστε στον Θεό για να Τον δοξολογούμε, να Τον ευχαριστούμε και για να Του προβάλουμε τα αιτήματά μας. Ας προσευχόμαστε για τον εαυτό μας, για την οικογένειά μας, για την κοινωνία μας, για το Έθνος και την Πατρίδα μας, για όλον τον κόσμο. Για την Εκκλησία, τον κλήρο, τους αρρώστους, τους ηλικιωμένους και τους νέους. Για να μας γλιτώνει από κάθε θλίψη, οργή, κίνδυνο και ανάγκη. Για να συγχωρήσει τις αμαρτίες και τα σφάλματά μας και για να υπάρχει ειρήνη στον κόσμο. Για να μας στείλει Άγγελο φύλακα. Η προσευχή είναι όπλο για να αποκρούσουμε τον διάβολο και τις ενέργειές Του, είναι η δύναμη που κάνει τον άνθρωπο πιο ισχυρό, είναι η φωνή μας που επικοινωνεί, που δοξολογεί και ευχαριστεί τον δημιουργό μας Θεό! Λέει ο Άγιος Γρηγόριος Νύσσης για την προσευχή: «Ἡ προσευχὴ εἶναι φύλακας τῆς σωφροσύνης, χαλιναγωγεῖ τὸν θυμό, καταστέλλει τὴν ὑπερηφάνεια, καθαρίζει ἀπὸ τὴ μνησικακία, διώχνει τὸ φθόνο, καταργεῖ τὴν ἀδικία, ἐπανορθώνει τὴν ἀσέβεια. Ἡ προσευχὴ εἶναι δύναμη τῶν σωμάτων, φέρνει χαρὰ στὸ σπίτι, χορηγεῖ εὐνομία στὴν πόλη, παρέχει ἰσχὺ στὴν ἐξουσία, δίνει νίκη κατὰ τὴν διάρκεια τοῦ πολέμου, ἐξασφαλίζει τὴν εἰρήνη, ξαναενώνει τοὺς χωρισμένους, διατηρεῖ στὴ θέση τους ἑνωμένους. Ἡ προσευχὴ εἶναι τὸ ἐπισφράγισμα τῆς παρθενίας, ἡ πιστότητα τοῦ γάμου, ὅπλο στοὺς ὁδοιπόρους, φύλακας ὅσων κοιμοῦνται, θάρρος τῶν ξύπνιων, στοὺς γεωργοὺς φέρνει τὴν εὐφορία, στοὺς ναυτιλόμενους χαρίζει τὴν σωτηρία. Ἡ προσευχὴ γίνεται συνήγορος τῶν δικαζομένων, ἐλευθερία τῶν φυλακισμένων, παρηγοριὰ τῶν λυπημένων, χαρὰ γιὰ τοὺς χαρούμενους, παρηγοριὰ στοὺς πενθοῦντες, δόξα γι᾿ αὐτοὺς ποὺ ἔρχονται σὲ γάμο, γιορτὴ στὰ γενέθλια, σάβανο σ᾿ αὐτοὺς ποὺ πεθαίνουν. Ἡ προσευχὴ εἶναι συνομιλία μὲ τὸν Θεό, θεωρία τῶν ἀοράτων, πληροφόρηση γιὰ ὅσα ἐπιθυμοῦμε, ὁμοτιμία μὲ τοὺς ἀγγέλους, προκοπὴ στὰ καλὰ ἔργα, ἀποτροπὴ ἀπὸ τὰ κακά, διόρθωση γιὰ κείνους ποὺ ἁμαρτάνουν, ἀπόλαυση τῶν παρόντων ἀγαθῶν, ὑπόσταση τῶν ἀγαθῶν τοῦ μέλλοντος».
Και να θυμόμαστε κάτι: Όταν προσευχόμαστε και ζητούμε κάτι από τον Θεό και ο Θεός το κάνει μεγαλώνει την πίστη μας, όταν αργεί να το κάνει αυξάνει την υπομονή μας και όταν δεν το κάνει σημαίνει πως κάτι καλύτερο ετοιμάζει για μας! Να αξιοποιήσουμε την προσευχή, να βρούμε χρόνο και κάτω από το εικονοστάσι να προσευχόμαστε! Όταν προσεύχεσαι πραγματικά, αισθάνεσαι όπως το βρέφος στην αγκαλιά της μητέρας του! Αμέσως θα καταλάβεις ότι η ελπίδα ζωντανεύει μέσα σου, ότι δεν υπάρχει κάτι που να σε φοβίζει και θα αισθάνεσαι συνεχώς τον Θεό μαζί σου παρόντα και δίπλα σου. Και η Εκκλησία με διάφορες ιερές ακολουθίες και μυστήρια μας δίνει την ευκαιρία όλη οι άνθρωποι να βρεθούμε μαζί στο δεύτερο σπίτι μας, τον Ιερό Ναό και να προσευχηθούμε. Τότε θα καταλάβετε πως ο άνθρωπος όταν βρίσκεται και ζει μέσα στην χάρη του Θεού μπορεί να κάνει τα πάντα!

Θ.Χ.