«ΕΦΟΣΟΝ ΕΠΟΙΗΣΑΤΕ ΕΝΙ..., ΕΜΟΙ ΕΠΟΙΗΣΑΤΕ».

Ο Κύριος μας παρουσιάζει πως θα μαζευτούν όλοι οι άνθρωποι μπροστά Του και θα τους ξεχωρίσει όλους, όπως ο τσοπάνης τα πρόβατα από τα κατσίκια. Δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε ότι ο Χριστός την πρώτη φορά ήρθε στην γη για να μας σώσει, την δεύτερη θα έρθει για να μας κρίνει. Κρίνω θα πει διακρίνω, ξεχωρίζω το κακό από το καλό, χωρίζω το θύμα από τον θύτη, τον αθώο από τον δήμιό του. Υπάρχει η αιωνία ζωή και η αιώνια τιμωρία.

Το κριτήριο με το οποίο θα μας κρίνει ο Χριστός είναι η αγάπη και ο τρόπος που ο κάθε άνθρωπος την εφάρμοσε στην ζωή του, «ἀποδοῦναι ἑκάστω κατά τά ἔργα αὐτοῦ». Θα δει εάν δώσαμε ένα κομμάτι ψωμί στον πεινασμένο. Ένα ποτήρι νερό στον διψασμένο. Ένα ρούχο στον γυμνό. Μία φιλοξενία στον άστεγο. Μία προστασία στην χήρα και στο ορφανό. Μία επίσκεψη στον άρρωστο και στον φυλακισμένο. Ο Χριστός περιορίζεται στα λίγα αλλά ουσιαστικά πράγματα για να μην δικαιολογηθεί κανένας πως δεν μπορούσε να προσφέρει στους άλλους, κάτι περισσότερο, επειδή και ο ίδιος δεν θα είχε.

Το σπουδαιότερο όμως είναι πως ο άνθρωπος προσφέρει στον συνάνθρωπό του κάτι, επειδή τον αγαπά. Και αγαπά τον πλησίον επειδή αγαπά τον Θεό. Όχι γιατί «πρέπει» αλλά γιατί αυτό με γεμίζει και με ολοκληρώνει. Έτσι, δεν θα έχουμε λόγο να φοβόμαστε την ημέρα της κρίσεως, που ο Κύριος θα μας αποδώσει δικαιοσύνη. Θα την περιμένουμε σαν την ημέρα εκείνη, που ο Χριστός θα μας βραβεύσει και θα μας πει: «Ελάτε οι ευλογημένοι από τον Πατέρα μου να κληρονομήσετε την Βασιλεία του Θεού». Αμήν. 

π.Θ.Χ.