ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ ΚΑΙ ΚΟΛΑΣΗ

Ο Παράδεισος και η Κόλαση δεν είναι δυο διαφορετικοί τόποι, όπως λένε οι Παπικοί και οι ειδωλολάτρες. Αλλά είναι δύο διαφορετικές καταστάσεις (τρόποι ζωής), που προκύπτουν από τον ίδιο τον Χριστό. Το ζήτημα είναι ο άνθρωπος πως βιώνει τον Χριστό, ανάλογα με τις εσωτερικές προϋποθέσεις του. Ως Παράδεισο ή ως κόλαση. Γι΄ αυτό ενώπιον του Χριστού χωρίζονται οι άνθρωποι («πρόβατα» και «ερίφια», δεξιά και αριστερά Του).

Διακρίνονται δηλαδή σε δύο ομάδες. Αυτούς που βλέπουν τον Χριστό ως παράδεισο και αυτούς που Τον βλέπουν ως κόλαση. Άρα, Παράδεισος και κόλαση είναι η ίδια πραγματικότητα. Συνεπώς, παράδεισος και κόλαση δεν είναι απλώς ανταμοιβή και τιμωρία (καταδίκη), αλλά ο τρόπος με τον οποίο βλέπουμε και βιώνουμε ο καθένας μας τον Χριστό, ανάλογα με την κατάσταση της καρδιάς μας.

«Όποιος κάνει το καλό, αγάλλεται, διότι αμοίβεται με θεϊκή παρηγοριά. Όποιος κάνει το κακό υποφέρει και κάνει τον επίγειο παράδεισο επίγεια κόλαση. Έχεις αγάπη, καλωσύνη; Είσαι άγγελος και, όπου πας ή σταθείς μεταφέρεις τον Παράδεισο. Έχεις πάθη, κακία; Έχεις μέσα σου τον διάβολο και, όπου πας ή σταθείς, μεταφέρεις την κόλαση. Από εδώ αρχίζουμε να ζούμε τον Παράδεισο ή την κόλαση» μας λέει ο Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης.