Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΔΕΝ ΕΙΠΕ...

Του μακαριστού Χριστοδούλου, Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος (Οκτώβριος 1983).

* Ο Χριστός δεν είπε: «Αυτή η γυναίκα είναι ύποπτη, ελευθερίων ηθών,σημαδεμένη στην συνείδηση του λαού, επικίνδυνη και προκλητική». Αντίθετα, της ζήτησε ένα ποτήρι νερό και συνομίλησε επί μακρόν μαζί της.

* Ο Χριστός δεν είπε: «Να μία πόρνη, ανήθικη γυναίκα και ξεστρατισμένη. Μακρυά της οι καθαροί και άμεμπτοι». Αντίθετα, διεκήρυξε πως αυτή έχει μεγαλύτερες πιθανότητες να κερδίσει την Βασιλεία των ουρανών.

* Ο Χριστός δεν είπε: «Αυτή εδώ είναι μία πρόστυχη, άξια καταδίκης και τιμωρίας». Αντίθετα, της είπε: «οὐδὲ ἐγώ σε κατακρίνω· πορεύου καὶ ἀπὸ τοῦ νῦν μηκέτι ἁμάρτανε».

* Ο Χριστός δεν είπε: «Αυτή εκεί που επιζητεί να με ακουμπήσει, είναι μια υστερικιά, που της αξίζει περιφρόνηση». Αντίθετα, την άκουσε, της μίλησε και την θεράπευσε.

* Ο Χριστός δεν είπε: «Η χήρα αυτή που ρίχνει τον οβολό της στο γαζοφυλάκιο είναι μία ξιπασμένη γυναίκα, που με το τίποτε θέλει να επιδειχθεί». Αντίθετα, είπε πως ο οβολός της χήρας είχε περισσότερη αξία από τους θησαυρούς των πλουσίων.

* Ο Χριστός δεν είπε: «Αυτά τα παιδιά είναι χαμίνια του δρόμου, λερωμένη και αγενή». Αντίθετα, είπε: «Ἄφετε αὐτὰ ἐλθεῖν πρός με, τῶν γὰρ τοιούτων ἐστὶν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν».

* Ο Χριστός δεν είπε: «Αυτός ο άνθρωπος είναι ένας κακός υπάλληλος, που εκμεταλλεύεται την φτώχεια και θησαυρίζει σε βάρος του λαού». Αντίθετα, είπε πως «σήμερον σωτηρία τῷ οἴκῳ τούτῳ ἐγένετο».

* Ο Χριστός δεν είπε: «Ο τυφλός αυτός, πληρώνει τις αμαρτίες του ή τις αμαρτίες των γονέων του». Αλλ΄ είπε πως αυτός ο τυφλός υπάρχει για να δοξασθεί το όνομα του Θεού.

* Ο Χριστός δεν είπε: «Ο εκατόνταρχος αυτός είναι κατακτητής». Αντίθετα, είπε: «οὐδὲ ἐν τῷ ᾿Ισραὴλ τοσαύτην πίστιν εὗρον»

* Ο Χριστός δεν είπε: «Αυτός εδώ είναι κουλτουριάρης σοφός, ξένος στα προβλήματα του λαού». Αλλά τον αναγέννησε πνευματικά διανοίγοντάς του νέους ορίζοντες.

* Ο Χριστός δεν είπε: «Αυτό το άτομο είναι εκτός νόμου, κανείς δεν τον υπολήπτεται». Αντίθετα, του είπε: «σήμερον μετ΄ ἐμοῦ ἔσῃ ἐν τῷ Παραδείσῳ».

* Ο Χριστός δεν είπε: «Αυτός εδώ ο Ιούδας, είναι ένας επαίσχυντος προδότης». Αντίθετα, τον απεκάλεσε φίλο. «Έταῖρε, ἐφ᾿ ᾧ πάρει».

* Ο Χριστός δεν είπε: «Οι μεγαλόσχημοι αυτοί ιερείς είναι άδικοι δικαστές, ο βασιλιάς αυτός είνσι άθυρμα στα χέρια των κατακτητών, ο όχλος αυτός είναι άστατος και επικίνδυνος, οι στρατιώτες αυτοί που με τυραννούν, είναι σκληροί και απαίσιοι». Αντίθετα είπε: «Πάτερ, ἄφες αὐτοῖς˙ οὐ γὰρ οἴδασι τί ποιοῦσι».

Ο Χριστός δεν είπε: «Τίποτε καλό δεν υπάρχει μέσα του, μέσα της, εδώ, εκεί, πάνω, κάτω». Ποτέ δεν θα έλεγε: «Αυτός εδώ είναι φασίστας, μοντερνιστής, αριστερός, δεξιός, κακοήθης, αμαρτωλός». Γι΄ αυτόν όλοι οι άνθρωποι, όποιοι και να είναι, είναι οι αγαπημένοι του Θεού.

Ποτέ άλλος δεν αγάπησε τους ανθρώπους τόσο, όσο ο Χριστός. Στον καθένα έβλεπε μία ιδιαίτερη εικόνα, ένα μέλλον καλό, παρά το κακό παρελθόν. Μπορούμε, άραγε, κι εμείς έτσι να βλέπουμε τους άλλους;...

Πηγή: Έργα, Τόμος Δ΄, Αρθρογραφία Α΄, Χριστοδούλου, μακαριστού Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος, επιμελεία Αρχιμανδρίτου π. Επιφανίου Οικονόμου.