Του Διακόνου Θεοδώρου Χατζηευστρατίου, της Ιεράς Μητροπόλεως Σερβίων και Κοζάνης.
Εκείνοι εγκατέλειψαν τα δίχτυα τους, την εργασία τους, την ζωή τους ολόκληρη για να μαθητεύσουν στην πραγματική Ζωή, τον Τριαδικό Θεό. Η γενναία απόφαση των Ψαράδων ήταν αποτέλεσμα εσωτερικής νίκης, δηλαδή λύτρωση από κάθε κοσμικό και γήινο δεσμό. Η Εκκλησία μας, η πίστη μας είναι μία αέναη εσωτερική και εξωτερική κίνηση. Ανοδική πορεία και λύτρωση. Κόπος, μόχθος και νίκη.
Η ερώτηση είναι αν εμείς προθυμοποιούμαστε να κόψουμε κάτι για τον Χριστό, όχι ως οπαδοί αλλά ως Μαθητές. Όσοι τα εγκαταλείπουν όλα πίσω τους έχουν ειδική κλήση και χάρισμα από το Θεό και γίνονται Μοναχοί ζώντας αγγελική πολιτεία. Εμείς στην Ενορία, στον κόσμο, στην οικογένεια τί θα αφήσουμε πίσω μας; Ο καθένας, με την έμπειρη προσωπική πνευματική προπόνηση και καθοδήγηση, ας βρει την απάντηση!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.