Του Πρωτοπρεσβυτέρου π. Θεμιστοκλή Μουρτζανού
Δύο γονείς που απέκτησαν ένα παιδί στα γεράματά τους το παραδίδουν στον ναό του Θεού, το επιστρέφουν ως αντίδωρο σ' Αυτόν που τους το δώρησε. Δεν το κρατάνε για παρηγοριά, για να πάρουν αγάπη στα γεράματα, για συντροφιά. Δεν το κρατάνε παρότι κάθε γονιός θα αισθανόταν ότι το δικαιούται. Έλαβαν την πατρότητα και την μητρότητα που δεν είχαν. Χάρηκαν όσο κανείς. Μα μέσα τους έμενε πάντοτε λυχνάρι η ευγνωμοσύνη. Και η αίσθηση ότι αυτό το παιδί δεν θα τους ανήκε, αλλά θα ανήκε σε όλη την ανθρωπότητα. Και ο ναός είναι ο χώρος της ανθρώπινης φύσης που προσλαμβάνει τον Θεό, αγιάζεται και αγιάζει!
Δύο γονείς είναι ο καθένας μας. Το μυαλό και η καρδιά μας έχουν ως δώρο Θεού την ψυχή. Ας την προσφέρουμε στον Δωρεοδότη, παραιτούμενοι από λογισμούς, έχειν, κατέχειν, επιθυμίες, ας γίνουμε ναός του Αγίου Πνεύματος σωματικά και ας της επιτρέψουμε να προσλάβει Θεό, για να αγιαστεί, και μαζί της να αγιαστούν το σώμα και η εν χρόνω πορεία μας και εκείνη αθάνατη να βγει στην αιωνιότητα της αγάπης, για να ξαναπροσλάβει το εκμαγείο της στην κοινή ανάσταση!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.