ΜΗΝΥΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ: Κυριακή ΙΑ' Ματθαίου

Του Διακόνου Θεοδώρου Χατζηευστρατίου, της Ιεράς Μητροπόλεως Σερβίων και Κοζάνης.

    Η συγχώρεση και η μακροθυμία είναι αρετές που ενσάρκωσε και δίδαξε ο ίδιος ο Χριστός. Η συγχώρεση και η μακροθυμία είναι γνωρίσματα ενός ταπεινού ανθρώπου. Όποιος παραμένει στο καβούκι του εγώ του, είναι ανίκανος όχι μόνο να συγχωρήσει αλλά και να αγαπήσει!

    Συγχωρώ σημαίνει χωράω μαζί, δηλαδή έχω την δύναμη να πάρω τον άλλον αγκαλιά, να τον αποδεχτώ, να τον κατανοήσω και έτσι να αφήσω το σφάλμα του. Ο Χριστός στην προσευχή που μας έδωσε, το "Πάτερ ημών", ζητά από εμάς να δίνουμε άφεση στα παραπτώματα των αδελφών μας που μας έβλαψαν, για να συγχωρήσει και ο Θεός τα δικά μας σφάλματα. Η συγχώρεση των αμαρτιών προς τους άλλους είναι η προϋπόθεση για να συγχωρέσει ο Θεός τα δικά μας.

    Εμείς σήμερα ζητάμε το αντίθετο. Είμαστε εγκλωβισμένοι στο εγώ μας, απαιτούμε από τον Θεό να μη σπάσει το προφίλ μας και γινόμαστε άσπλαχνοι σαν τον κακό δούλο της παραβολής. Όπως ο Θεός Πατέρας μας μάς δίνει άφεση και μακροθυμεί στις αμαρτίες μας, έτσι να είμαστε κι εμείς εύσπλαχνοι και φιλάνθρωποι με τον άλλον και αυστηροί με τον εαυτό μας!

ΜΗΝΥΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ: Κυριακή Ι' Ματθαίου

Του Διακόνου Θεοδώρου Χατζηευστρατίου, της Ιεράς Μητροπόλεως Σερβίων και Κοζάνης.

    Ο διάβολος και τα δαιμονικά πνεύματα δεν είναι ένας τύπος ή ένας συμβολισμός του κακού αλλά πραγματικότητα που ενσαρκώνει και πηγάζει το κακό. Η δουλειά τους είναι η διαβολή, ο πειρασμός, η ταλαιπωρία του ανθρώπου σε βαθμό εξόντωσης. Μάλιστα, υπάρχουν και άνθρωποι που απλώνουν χέρι στον διάβολο για να εξυπηρετήσουν τους ιδιοτελείς σκοπούς τους. Πως; Με την μαγεία. Έτσι και ο νέος της ευαγγελικής περικοπής, ήταν σεληνιασμένος, δηλαδή του είχαν κάνει μάγια με βάση την κίνηση της σελήνης.

    Η λύτρωση στον πόνο, στην αρρώστια, στην δαιμονική επίθεση, στην μαγεία θα είναι πάντα ο Χριστός, Αυτός που σκορπά το κακό και χαρίζει ζωή, ανάπαυση από τους κόπους και χαρά στις ψυχές μας. Σ' αυτόν βρήκε την θεραπεία και ο δαιμονισμένος της ευαγγελικής περικοπής.

    Ένα ζητά από εμάς ο Χριστός: πίστη, δηλαδή σχέση, εμπιστοσύνη και αυτοπαράδοση στον Ίδιο και στην Πρόνοιά Του. Γνωρίζει ότι η γενιά μας, η γενιά των ανθρώπων, είναι "άπιστη και διεστραμένη", δηλαδή προδίδει πάντα αυτήν την σχέση και μοιχεύει με τις κάθε είδους κοσμικές συμβάσεις και με τους ποικίλους ανθρώπινους και διαβολικούς πειρασμούς. Η πρόταση είναι η παραμονή στην σχέση μέσα στην Εκκλησία με το όποιο κόστος, διότι αυτή η σχέση σε ελευθερώνει, αυτή η σχέση σε λυτρώνει.

ΜΗΝΥΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ: Κυριακή Θ' Ματθαίου

Του Διακόνου Θεοδώρου Χατζηευστρατίου, της Ιεράς Μητροπόλεως Σερβίων και Κοζάνης.

    Ένα χαρακτηριστικό της εποχής μας είναι οι φοβίες, η ατολμία και η αμφιβολία• ο φόβος να πάρουμε ρίσκο για αποφάσεις. Τότε, όπως ο Πέτρος, βυθιζόμαστε μέσα στην θάλασσα. Όταν όμως εμπιστευόμαστε τον Χριστό, και την θάλασσα περπατάμε!

    Όπως οι μαθητές, βρισκόμαστε και εμείς στο μέσο της θάλασσας και μας παιδεύουν τα κύματα γιατί είναι αντίθετος ο άνεμος. Η θάλασσα είναι ο βίος, τα κύματα είναι οι πολλές και ποικίλες δυσκολίες, θλίψεις, πειρασμοί και στεναχώριες και ο αντίθετος άνεμος είναι το κοσμικό φρόνημα.

    Ο Χριστός ήταν, είναι και θα είναι Αυτός που θα περπατά μέσα στην θάλασσα των προβλημάτων και του βίου. Η φωνή Του, μέσα στον κίνδυνο, θα ακούγεται πάντα μέσα μας: «Θάρρος. Μη φοβάστε!» και θα μας καλεί με το «Έλα» να Τον εμπιστευθούμε. Και αν κάποτε ας νικήσει η αμφιβολία θα του φωνάξουμε όπως ο Πέτρος, «Κύριε, σώσε με». Ας πλεύσουμε στον βίο με θάρρος και πίστη για να φθάσουμε στο λιμάνι της ζωής, τον Χριστό! 

ΜΗΝΥΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ: Κυριακή Η΄ Ματθαίου

Του Διακόνου Θεοδώρου Χατζηευστρατίου, της Ιεράς Μητροπόλεως Σερβίων και Κοζάνης.

    Πολύ μεγάλη πείνα υπάρχει στις ημέρες μας. Πείνα τόσο στο φαγητό, όσο και στο πνεύμα. Υπάρχουν οι άνθρωποι που δεν έχουν ένα πιάτο φαγητό και υπάρχουν εκείνοι που ενώ έχουν αυτάρκεια αγαθών το πετάνε. Υπάρχουν εκείνοι που πεινάνε πνευματικά για να ακούσουν λόγο Θεού που θα τους χορτάσει την ύπαρξη και υπάρχουν και εκείνοι που, ενώ μπορούν, ούτε θείο λόγο και παράδειγμα προσφέρουν, ούτε χορτασμένοι βρίσκουν νόημα ζωής.

    Στο θαύμα του πολλαπλασιασμού των πέντε άρτων και των δύο ψαριών, ο Χριστός αφού χορταίνει την ύπαρξή μας με την ίδια Του την παρουσία, με την κοινωνία και σχέση που έχουμε μαζί του, στην ώρα της βιολογικής ανάγκης δεν είναι αμέτοχος. Φέρνει τα πέντε ψωμιά και τα δύο ψάρια, σηκώνει τα μάτια του στον ουρανό, τα ευλογεί και αρχίζει να τα κομματιάζει, τα δίνει στους μαθητές και οι μαθητές μοιράζουν στα 5.000 λαού. Κι εκείνο το κομμάτιασμα και το μοίρασμα δεν έχουν τελειωμό.

    Στην Εκκλησία χορταίνει ο άνθρωπος: όταν μιμείται τον Χριστό, όταν μελετά τον λόγο Του, όταν τρέφεται από το Σώμα Του και το Αίμα Του. Τότε γεμίζει και νοηματοδοτείται η ύπαρξή του. Το σημερινό ευαγγελικό μήνυμα είναι: οικονομία και σεβασμός προς τα αγαθά που μας χαρίζει ο Θεός. Αυτό σημαίνει όταν καθόμαστε να φάμε προσευχόμαστε και παρακαλούμε, κι όταν σηκωθούμε, πάλι να προσευχόμαστε και να ευχαριστούμε και όταν περισσεύει το ψωμί να το φυλάμε για τον πεινασμένο. Σαν το Αντίδωρο και σαν την Θεία Κοινωνία να σεβόμαστε οι άνθρωποι τα αγαθά της γης!!!