Δεν είμαστε θρησκεία, δεν είμαστε Χριστιανισμός. Είμαστε Εκκλησία, η Ορθόδοξη Εκκλησία, η «μία, ἁγία, καθολικὴ καὶ ἀποστολική Ἐκκλησία» η οποία είναι πίστη σαρκωμένη, είναι αποκάλυψη, είναι φανέρωση του Θεού στον άνθρωπο: «Λόγος σὰρξ ἐγένετο καὶ ἐσκήνωσεν ἐν ἡμῖν».

Δευτέρα 25 Απριλίου 2016

ΑΠΟ ΤΟ «ΩΣΑΝΝΑ» ΣΤΟ «ΣΤΑΥΡΩΘΗΤΩ»...

Γράφει φοιτητής του Τμήματος Ποιμαντικής & Κοινωνικής Θεολογίας του Α.Π.Θ.

Από το «ὡσαννά» στο «σταυρωθήτω»...! Στο γεγονός της εισόδου του Χριστού στα Ιεροσόλυμα παρατηρούμε μία συνηθισμένη ανθρώπινη συμπεριφορά: πόσο εύκολα "αλλάζει" και πόσο αχάριστος μπορεί να γίνει.
Ο Ιησούς Χριστός για μία ακόμη φορά μας διδάσκει την ταπείνωση: εισέρχεται στα Ιεροσόλυμα όχι με πομπές και τιμές, αλλά άσημα και ταπεινά, καθισμένος σε ένα γαϊδουράκι. Οι Ιουδαίοι Τον υποδέχονται με επευφημίες· «Ὡσαννά, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου» κρατώντας, όπως και τα παιδιά, βαΐα των φοινίκων και κλαδιά των δένδρων. Αλλά, όταν αντιλήφθηκαν ότι δεν είναι ο ηγεμόνας που περίμεναν ο οποίος θα τους απελευθερώσει από την εξουσία των Ρωμαίων, δεν δίστασαν μετά από τέσσερις ημέρες να κραυγάζουν στο λιθόστρωτο του Πιλάτου· «ἆρον ἆρον, σταύρωσον αὐτόν» και να Τον παραδώσουν στον θάνατο!
Έτσι είναι και οι άνθρωποι σήμερα... Αυτοί που σήμερα σου λένε ένα καλό λόγο, καθόλου οι ίδιοι δεν θα είναι αύριο! Αυτοί που σε επευφημούν δεν θα διστάσουν αύριο να σε κατηγορήσουν! Εμπιστεύεσαι και προδίδεσαι, δείχνεις ενδιαφέρον και παίρνεις πόνο, βοηθάς και εισπράττεις αδικία. Και πάντα αναρωτιέσαι «γιατί;» Και έρχεται να επιβεβαιωθεί για πολλοστή φορά το αρχαίο ρητό: «Οὐδείς ἀχαριστότερος τοῦ εὐεργετηθέντος»!
Αν, από την σημερινή εορτή, πρέπει να κρατήσουμε μία συμπεριφορά ως στάση ζωής απέναντι στον Θεό είναι αυτή των μικρών παιδιών. Πολύ ωραία αυτήν την συμπεριφορά σημειώνει και τονίζει ο Άγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας: «Τα παιδιά γνώρισαν τον Δεσπότη της κτίσεως από την φύση τους, οι πατέρες τους όμως στάθηκαν αγνώμονες,
αυτά Τον ύμνησαν ως Θεό, και εκείνοι τον σταύρωσαν ως εχθρό,
αυτά "ωσαννά" ψάλλουν, εκείνοι "σταυρωθήτω" κράζουν,
τα παιδιά στρώνουν τα ενδύματά τους για τον Χριστό, οι πατέρες τους μοιράζουν με κλήρο τα ενδύματα του Χριστού,
τα παιδιά Τον υποδέχονται κρατώντας βάγια, ενώ οι πατέρες τους έρχονται εναντίον του κρατώντας μαχαίρια,
αυτά ευλογούν, εκείνοι βλασφημούν,
αυτά ως πρόβατα τον Ποιμένα δέχονται, εκείνοι ως λύκοι τον Αμνό σφαγιάζουν».
Πρέπει να αποφασίσουμε τι θέλουμε!

Θ.Χ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.