10 θεραπεύτηκαν και οι 9 το ξέχασαν. Ένας όμως "ἰδὼν ὅτι ἰάθη... έπεσεν ἐπί πρόσωπον παρά τούς πόδας αὐτοῦ (του Ιησού) εὐχαριστῶν αυτῷ". Επέστρεψε για να μας δώσει ένα μεγάλο μάθημα: Να μάθουμε να λέμε ευχαριστώ! Να λέμε: "Ναι, εσύ με βοήθησες, δεν σε ξεχνώ, πάντα θα σε θυμάμαι και θα προσεύχομαι για σένα".
Στον/στην σύζυγό μας, στην οικογένειά μας, στους γονείς μας και στους παππούδες μας, στους δασκάλους μας, στους φίλους μας, στον πνευματικό μας πατέρα, τον Ιερέα, ακόμα και σ' αυτούς που μας αδίκησαν. Σ' όλους αυτούς λέμε ένα μεγάλο "ευχαριστώ".
Αλλά το μεγαλύτερο ευχαριστώ το λέμε στον Θεό, που μας τα έδωσε όλα αυτά γιατί ο Θεός δεν ξεχνάει, φροντίζει το πλάσμα Του, το αγαπά, του δίνει καθημερινά, κάθε ώρα, κάθε στιγμή αμέτρητες ευλογίες στην ζωή του. Αυτό το ανάγνωσμα είναι εικόνα της πραγματικότητας: πάντα οι ελάχιστοι θυμούνται και ευχαριστούν τον Θεό για όλα! Αυτοί οι ελάχιστοι καλούμαστε πολλοί!
Ξένος αλλά ευγνώμων!
π.Θ.Χ.
π.Θ.Χ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.