«Όσοι έχουν παιδιά μπορούν να καταλάβουν τον πόνο εκείνου του πατέρα, που πλησίασε τον Ιησού Χριστό και τον παρακάλεσε για το άρρωστο παιδί του. Μια αρρώστια του παιδιού είναι πάντα μεγάλη δοκιμασία για τους γονείς, και μάλιστα όταν αυτή η αρρώστια είναι ανίατη. [...]
Η μεγάλη τιμή, που έδωκε ο Θεός στον άνθρωπο, είναι ότι τον κάλεσε συνεργό του στο μεγάλο και δημιουργικό έργο της διαδοχής του γένους των ανθρώπων. Κανένα από τα έργα του ανθρώπου δεν είναι τόσο ιερό και σπουδαία, όσο η γέννηση παιδιών. Η «ἔννομος συζυγία καὶ ἡ ἐξ αὐτῆς παιδοποιία». [...] Γεννήθηκε άνθρωπος στον κόσμο! Τι άλλο παραπάνω απ΄ αυτό; Ένας νέος άνθρωπος ήρθε στο σπίτι, ένα καινούργιο μέλος προστέθηκε στην οικογένεια, μία έμψυχη ύπαρξη, ένα πρόσωπο, με την θέση του στον κόσμο και τα δικαιώματά του, με την ευθύνη του και τον προορισμό του. [...] Οι γονείς έχουν χρέος να φροντίσουν για την παιδεία και για την επαγγελματική αποκατάσταση των παιδιών τους, αλλά πριν απ΄ αυτά και μαζί με αυτά να τα αναθρέψουν μέσα στο σπίτι με τον λόγο και με το παράδειγμά τους. Μάλιστα, η μητέρα έχει το μέγα προνόμιο, μαζί με το γάλα και το αίμα της, να ποτίσει το παιδί της με την ευσέβεια και τον φόβο του Θεού.
Κάθε μητέρα και κάθε πατέρας, μέσα στους τόσους κινδύνους, που διατρέχουν τα παιδιά τους σήμερα, να πάρει το παιδί του και να ζητήσει την προστασία και την προκοπή κοντά στον Ιησού Χριστό, με τα ίδια εκείνα λόγια: «Κύριε, ἐλέησόν μου τὸν υἱόν».
«Λόγος Οικοδομής», μακαριστού Μητροπολίτου Σερβίων & Κοζάνης κυρού Διονυσίου Ψαριανού, 1980.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.